Wat een gedoe. Ik liep al een tijdje tegen de grens van mijn c:\ partitie aan, en ik had nog wel een paar kleine nutteloze partities over, dus dacht ik: laat ik die c:\ partitie eens gaan extenden. Volgens sommige lui op het internet was dat een fluitje van een cent. Ik moest alleen zorgen dat ik een live-cd had van Ubuntu (of van GParted, want dat was ‘t programmaatje dat ‘t zou moeten doen), pen en papier en een beetje geduld. Zo gezegd zo gedaan, ik al alles verzameld, en herstartte de computer. Het was net 20:46. Ik stak de live-cd van Ubntu 8.10 in de dvd-lezer en startte de live-cd op. Dit duurde ontiegelijk lang, maar zoals me al verteld was, ik had geduld nodig. Gelukkig had ik nog wat Whose Line Is It Anyway op mijn mp3-spelertje staan, dus kon ik nog iets nuttigs doen ondertussen. Na een 5-tal minuten was die live-cd eindelijk opgestart en kon ik voor GParted kiezen. Ik formatteerde een paar kleine prutspartitietjes, voegde ze samen en ging voor de zekerheid nog maar een restarten. Ik was nog steeds in de veronderstelling dat alles goed zou aflopen.
Één minuut later was het duidelijk: ik moest de Windows DVD erin doen, enkele basic dos-commandos uitvoeren (namelijk reboot.exe /fixmbr – die het deed – en reboot.exe /fixboot – die het niet deed) en dan zou ‘t werken. Er was nergens sprake van dat de /fixboot optie niet zou werken. Dus daar stond ik. Na wat geklooi met terugschakelen naar de live-cd die gelukkig een internetverbinding had en weer naar de repair-optie van Windows gaf ik het op. Ik was inmiddels al een goed uurtje verder. Ik had gelukkig nog een net-geformatteerde partitie van 70GB, genoeg voor Vista Ultimate (x64). Dus koos ik voor de install. Mijn Vista licentie is legaal, al is het eigenlijk voor een 32-bit editie, dus dat hoefde geen problemen op te leveren. Gelukkig deed het dat ook niet. Installeren van Windows is nog steeds een fluitje van een cent, maar ‘t kost gewoon veel tijd. Alles verliep vlotjes, het duurde niet zo lang meer tot ik ‘t opstartgeluidje van Windows hoorde. En toen besefte ik ook meteen dat ik helemaal geen drivers van mijn moederbord en videokaart bij de hand had. Stom, want die liggen nog gewoon thuis. Dit weekend maar meenemen, want zoals ik het nu heb opgelost is ook niet bijster interessant: restarten, live-cd van Ubuntu erin en weer opstarten in Ubuntu. Omdat ik drivers nodig had voor mijn netwerkkaart (onboard, maar toch), kon Windows op geen enkele manier verbinding maken met het web. Het idiote was dat de Bluetooth-stick die ik er nog in had zitten (achteraan, te lui om hem eruit te halen) zonder enig probleem werd herkend en zelfs als netwerkapparaat in de lijst stond. Lekker dan… Hoe dan ook, in Ubuntu naar de site van Gigabyte genavigeerd, de bewuste drivers gedownload; achteraf bleek de moederbord-driver niet eens goed te zijn. Gelukkig had ik de drivers van de netwerkkaart ook maar gedownload, dus dat probleem zou niet zo lang meer bestaan. Dan nog snel naar de Nvidia site gegaan, daar de juiste videokaart drivers gedownload en weer terug naar Windows gegaan. Ik had de drivers al naar de download-map gekopieerd, dus die stonden daar veilig.
Het was toen al iets voor middernacht. Vanaf toen ging ‘t in een rotvaart: drivers installeren, restarten. Opera, MSN, mIRC, Mediamonkey, Winamp installeren, restart. K-LiteCodec, BSPlayer, Last.fm en Office installeren, restart. Ondertussen nog zitten klungelen met Thunderbird, ik had daar natuurlijk geen goede kopie van. Gelukkig had ik de vorige systeempartitie nog, en kon ik er nog aan. Daar vond ik na een 10-tal minuten zoeken de juiste profiles en die kopieerde ik naar de nieuwe profilemap. Nog snel wat aangepast in ‘t ini-bestand en Thunderbird werkte weer goed. De 3.0 blijft een leuk programma, zeker in combinatie met Lightning, de kalenderplugin. Inmiddels was Opera ook weer gesynchroniseerd met Link en Unite, dus ik had al mijn bookmarks weer. Achteraf nog CS4 geïnstalleerd, ook dat ging zonder noemenswaardige problemen voorbij. Het enige wat ik nu nog mis zijn voornamelijk wat programmeertools: Notepad++, Filezilla, Eclipse en Visual Studio 2008. Ook heb ik de SSL-verbinding met de IRC-server nog niet op punt, maar dat is voor later. Ik was wel blij dat ik mIRC vrij snel online had (en op zich is die SSL-verbinding niet nodig, maar ‘t is een leuk extraatje) want op die manier kon ik tijdens ‘t installeren van alles rustig chatten met lui zoals Brownie, Riandus en kenneth`. Dank jullie :]
P.S: het was nog maar een goed half jaar geleden dat ik deze 64-bit installatie had uitgevoerd, ik had gehoopt dat het iets langer zou duren tot ik ‘m opnieuw zou moeten uitvoeren. De volgende keer zal hopelijk bij de overstap op een SSD en Windows 7 zijn.